ره گذر

فقط خدا
آدمی را
درک می کند...

پ.ن:

این روزها از هر حرفم هزارو جور برداشت میشود...

امان از دست زبانم...

امان از دست دلم...

 
از دامِ شکار تو

پرواز

باید

کرد...

جمعه ها
یک به یک گذشت...
مرا ببخش
این‌جمعه هم
فکر عید و
بازی هایش بودم...
خودت که بهتر می دانی
امام زمان
مرا ببخش

دلم را لاک می گیرم
صورتم را خط خطی می کنم...
من خوب می دانم که بد کرده ام...
و خوب می دانم که بد نمی کنی...
حالا این سراپا تقصیر را می بخشی؟

یا ایهاالعزیز

باید عاشق باشی
تا بوی همان پیراهنی را که گم کرده ای،
از باد سوغات بگیری،
و چشمانت ،دوباره ببینند....

ما یقین داریم
صدای قدمهایت که بیاید؛
حتماً گــل بارانمان ، میکند...!

کمی عاشق ترمان میکنی...؟

اللهم عجل لولیک الفرج